A działo się wiele. Co wtorek na łamach tygodnika każdy z Was, drodzy Czytelnicy, mógł zobaczyć
i na tyle, ile możliwości percepcyjne pozwalają, poznać kolejną bohaterkę, która odważyła się wziąć udział w metamorfozie.

Odważyły się. Otóż, to. Udowodniły innym, a przede wszystkim sobie, że mogą, że chcą i spróbują. Pokażą, że można, i jak się później okazało, warto. Ale zanim o tym, najpierw należy poznać te, dzięki którym wielu z Was zobaczyło, że choć łatwiej jest występować w roli obserwatora, to o wiele ciekawiej jest się nieco, tak ciut, ciut, ubrudzić.

Oto sześć wyjątkowych kobiet. W różnym wieku, na innym etapie swojego życia. Po co przyszły? Powodów było mnóstwo. Jednak jedna rzecz jest dla nich wszystkich właściwa. Jaka? Tylko spójrzcie. Widzicie?

Poznajcie Justynę, Melanię, Dorotę, Dagmarę, Joannę oraz Renatę, bohaterki "Metamorfoz z Korso".

Układ idealny

W niedalekiej przyszłości walczyć będzie o bielsze uzębienie wielu z nas. Justyna to ambitna, młoda kobieta, która ceni sobie klasykę, ale nie lubi nudy. Dlatego decydując się na udział w metamorfozie, chciała spróbować czegoś, co w jakiś sposób rozwinęłoby ją estetycznie. Sprawdzić, jak smakuje kolor, spróbować czegoś ostrzejszego, a przy tym zachować umiar, który tak sobie ceni. Ważne by wszystko dobrze zgryźć, a później elegancko popić wodą.

Pragmatyzm, który stanowi główny składnik Justyny, mówi sam za siebie – ma być ładnie, kobieco, ze szczyptą czegoś wyrazistego, ale bardzo funkcjonalnie. Proszę bardzo. Ale pod jednym warunkiem – kitel będzie w cekiny. Wykluczone! A spódnica? Już prędzej, ale...

Z tą spódnicą to było tak... Na początku Justyna nie chciała jej jakoś za bardzo polubić. "No bo ona jakaś taka błyszcząca, bardziej dla Dżagi niż Wróżki Zębuszki." Ale gdy zobaczyła, że w modzie to jednak można coś na opak, inaczej, po swojemu, zmieniła zdanie. Z białym T-shirtem, jeansową kurtką i pudrowo-różowymi sandałkami, spódnica nie była tylko i wyłącznie ostentacyjną syrenią łuską. Zyskała styl i klasę. "Teraz widzę. Chyba ją polubię." I tak się stało. Justyna dba o to, by Łuska ww. spódnica, zawsze miała równy cekin, zaś Łuska o to, by Justyna po pracy wyglądała nie tylko kobieco, ale i z pazurem – lekkim i bardzo stylowym.

Pociąg linii M


Maszynistka już czeka, konduktor sprawdza bilety, zaraz ruszamy. Kierunek: Moda. To będzie wyjątkowa podróż. Podróż przez dekady i style, wzory i kolory. Proszę zająć miejsca, pociąg rusza. Tym razem kieruje autopilot, maszynistka Melania ma coś lepszego do roboty. Jak przystało na prawdziwą gospodynię, musi zadbać o swoich gości – pokazać im to, czego sami mogą nie dostrzec.

Wagon nr 1: klasyka. Niech was nie zmyli pierwsze wrażenie. To klasyka z nutą punk rocka. Tutaj rządzą czerń, metal i błysk.
Wagon nr 2: wszystko jest możliwe. Sukienka noszona na spodnie, za duża kurtka, jeden kolczyk, turkusowe szpilki. Wow! Ten dział, to prawdziwy modowy raj. Dobrze, idziemy za ciosem – wagon nr 3. Lata 70. i 90. razem? Czemu nie! Jeśli tylko w swoich ulubionych trampkach, to zawsze i wszędzie. Osobowość zrobi swoje.

Proszę Państwa tu autopilot: Przed nami wielki finał – wagon nr 4. To miejsce, gdzie nasza maszynistka zdaje się czuć najlepiej. Ukryta gdzieś głęboko w środku Melanii "stara" dusza, ożywa w dźwiękach muzyki przełomu lat 70. i 80. Aż chciałoby się powiedzieć: "To widać, słychać i czuć".

Odlotowa agentka

Nie nosi kostiumu, ale energii i pogody ducha mogłaby jej pozazdrościć niejedna koleżanka z drużyny. Misję "życie" postanowiła przeprowadzić w sposób dla siebie właściwy – z podniesionym czołem i wielkim uśmiechem.

Dorota to prawdziwa torpeda. Jako kobieta pracująca żadnej pracy się nie boi, a każde zadanie wieńczy triumfalnym "banan". 

Jak to banan? – bulwersuje się agentka Drewno. Tak to. Żółty, dojrzały, po prostu pyszny! – kwituje Dorota. Sami widzicie, z nią nuda Wam nie grozi. Z nowymi gadżetami w postaci odpowiedniej garderoby jest nie do pokonania. Gdyby ktoś jednak próbował, bo się zapomni czy coś, to bez obaw. Odlotowa agentka zawsze jest gotowa. Jej najpotężniejszą bronią są prawda, szczerość i niczym nieograniczony optymizm. Bo Dorota to kobieta o barwnym charakterze. Lubi zmiany, łatwo przystosowuje się do nowych warunków. Zawsze stara się być najlepszą w tym, co robi. Teraz ma jeszcze jedną nową moc – modny wygląd.
Agentko Doroto, świat czeka!




Dobrej zabawy